Bescheiden Begin…
Mijn oproep om de documentalisten op het terrein van de luchtoorlog in de jaren 1939-1945 wat méér bij elkaar te brengen, heeft succes gehad. Zij het, dat het nog maar een bescheiden groepjes is. Maar dat is geen punt. Wel belangrijk is, dat er een start is. En overhaasten heeft ook geen zin. Want de ervaring heeft geleerd dat een dergelijke methode meestal een doodloper wordt. Persoonlijk ben ik bijzonder blij dat een aantal mensen de moeite heeft willen nemen te reageren. Sommigen zelfs met hele epistels.
Ik heb in dit Bulletin (wellicht wordt het ooit nog eens een historisch gewild “ding”) zoveel mogelijk de reacties weergegeven van de mensen die blijk hebben gegeven mee te willen doen. Ik heb het van mijn kant gewoon wat aan de populaire kant gehouden, zodat we iets meer van elkaar weten. Tenslotte zijn we een groepje met eenzelfde doel voor ogen.
Ik ben er ook van overtuigd dat nog niet iedereen heeft gereageerd, maar dat zal vanzelf wel groeien. En u als “hevig” geïnteresseerde zal dat ook wel doorgeven aan hem of haar, waarvan u weet eigenlijk bij het clubje te moeten horen.
Iets anders. Elders in dit Bulletin heb ik u een klein kostenpakketje voorgelegd i.v.m. de samenstelling van dit nummer en de verzending. Ik hoop dat niemand mij kwalijk zal nemen dat ik op deze wijze handel. (De kosten voor 1 Bulletin waren 1 gulden.)
Verder heb ik gewoon gemeend al enkele vraagstukjes bij u te moeten deponeren, “opdat we alvast kunnen wennen”. Ik reken er verder op dat de vraagstukjes die we te “behandelen” krijgen altijd naar een oplossing toe moeten. Anders zouden we als “vakmensen” tekort schieten met onszelf. Vandaar dat het overbodig is te zeggen dat iedereen helemaal mee moet doen. Ik meen te mogen veronderstellen dat er kennis genoeg is in het groepje.
Nog dit. Al onze pogingen (en war het ook naar toe mag groeien) blijven steeds onderdeel vormen van dat grote geheel, waar we mee te maken hebben: de Documentatiegroep ’40-’45. Het zou te gek én erg ondankbaar zijn het “ouderlijk huis” los te laten, van waaruit dit groepje uiteindelijk de gelegenheid kon vinden te gaan werken.
Henk Kwik/Februari 1975
0 Comments